Hoop
Bijgewerkt op: 8 mrt.
Ik kijk niet zoveel TV maar sinds kort hebben wij Ziggo. Jarenlang heb ik geen reguliere TV gekeken en wat mij nu opvalt is hoeveel negativiteit er is. De natuur dat naar de gallemiezen gaat, de financiële crisis door hoge energieprijzen en sky-high inflatie, jonge volwassenen die geen eigen huis kunnen betalen en thuis blijven wonen, de hartverscheurende oorlog in Oekraïne, het tekort aan personeel dat groei van bedrijven belemmert en meer werkdruk legt op minder mensen, need I say more?
Je moet sterk in je schoenen staan wil je dit allemaal van je af kunnen laten glijden en je gemoedstoestand er niet door laten beïnvloeden. Zo sterk ben ik helaas niet. Maar wat ik wel weet, is dat er altijd hoop is. Vandaar dat ik in deze eerste blog van het jaar aandacht wil schenken aan hoe je hoop levend kunt houden. Lees hier 4 tips:
1. Onderschat jezelf niet
We denken vaak over onszelf in termen die ons tekort doen. Je rekent jezelf af op de laatst gespeelde wedstrijd in plaats van het spoor van overwinningen daarvoor. Er is hoop in het nu omdat jij voor hetere vuren hebt gestaan. Je hebt genoeg uitdagingen en tegenslagen in je leven gehad en je hebt je er doorheen geleefd. Dag voor dag, week voor week, maand voor maand, jaar voor jaar. Je hebt je aangepast, je hebt je ontwikkeld, je hebt je verdiept, je hebt andere keuzes gemaakt, en je hebt je niet laten kisten. Je piekert nu, over grote en kleine dingen, maar dat is niets nieuws. In het verleden is het allemaal goed gegaan of ergens goed voor geweest. Veel van wat je nu hebt en bereikt hebt, waren ooit jouw doelen en dromen. Vertrouw daarom op jouw veerkracht en kwaliteiten om positief te blijven over de toekomst.
2. De natuur wint altijd
Hoe fragiel de natuur soms kan zijn, we moeten het niet onderschatten. De natuur heeft mystieke krachten en overwint uiteindelijk altijd. Kijk maar naar het herstel van de natuur gedurende de corona lockdown. Water werd weer doorzichtig op veel plekken, de lucht weer blauw, minder CO2 in de lucht etc. Laat de stoep en straat een paar maanden met rust en zie hoe snel het overwoekerd raakt met onkruid, groen en bomen uit het niets. We kunnen als doorsnee individu alleen maar ons best doen om zo min mogelijk schade aan de natuur aan te brengen. Het houdt ergens op. Puntje bij paaltje grijpt de natuur in. Ook al betekent het dat we eindigen als Atlantis op de bodem van een oceaan. Oh wacht, dit was een blog over hoop…